|
O YOUTH!
From where have I the strength acquired
to steel my soul and so attired,
down dark cold paths beside the flood
to wade through tears and human blood?
Why does rejoicing leave me dumb
to sit and think with feelings numb
to greet the sunlight with a yawn
and beck'ning love and friendship scorn?
Did I have them both on loan -
that wife and child that were my own
that their fate and that of those I loved
leaves me untroubled and unmoved?
Has God abandoned me to Satan
to serve him as a man-in-waiting?
So that I sit and count and weigh
while all my days slip fast away?
Has old age hushed me, dried my soul,
poured water on my life's live coal?
Have the hard cold joints of age's hands
broken my heart's most tender bands?
O Youth! O time soon ended!
Grief, joy and passion blended!
Antwerpen 1933
translated by P.J.Large
(home page)
published in: Dutch Crossing 18 (1982) 7
|
|
O JEUGD!
Waar heb ik toch de kracht gehaald
die zoo mijn ziele heeft gestaald
dat ik langs kille en donkere paden
door tranen en door bloed kan waden?
Dat geeuwend ik de zon begroet
en zwijg bij al wat juichen doet?
Dat ik gevoelloos zit te denken
terwijl mij liefde en vriendschap wenken?
Dat mij het lot van vrouw en kind,
van allen die ik heb bemind,
niet méér ontroert noch kan bewegen
of ik ze in bruikleen had gekregen?
Is 't God die mij verlaten heeft
en Satan mij tot dienstknecht geeft?
Zoodat ik weeg en zit te tellen
terwijl mijn dagen henensnellen?
Is 't d'ouderdom die heeft gesust,
mijn ziel gedroogd, mijn vuur gebluscht?
Die met zijn harde, koude knoken
mijn teerste snaren heeft gebroken?
O jeugd! O tijd van smarten!
Van vreugd en wilde harten!
Antwerpen 1933
|