30 maart, Linda
Ik was me aan het bedenken dat je in een maatschappij altijd bepaalde denkbeelden hebt. Over allerlei zaken, zoals wat is een net 
gedrag bij het eten, wat te doen bij een trouwpartij enz., enz. Maar buiten deze gedragscodes in een bepaalde groep, zijn er ook 
zeg maar "denkcodes." Bijvoorbeeld wat een "goede" mening is over het miliueprobleem, of bijvoorbeeld over de allochtonen in ons 
land. Voldoe je aan de gangbare meningen dan word je geaccepteerd, voldoe je er niet aan dan word je uit de groep geweerd. 
Natuurlijk is het altijd mogelijk om een andere mening te hebben over een specifiek detail van een bepaalde problematiek.
In sommige gevallen kan het zelfs tot wel erg vreemde excessen leiden, zoals de vervolging en het uitmoorden van bepaalde 
bevolkingsgroepen, zoals we recent nog hebben mogen meemaken bij de Hutu's en de Tutsi's. Er wordt dan door een bepaalde groep 
mensen gewoon constant gezegd dat de ene bevolkingsgroep niet deugt om welke reden dan ook. Nu ligt het natuurlijk wel iets 
gecompliceerder dan ik het nu voorstel. Er zijn natuurlijk nog meer factoren in dit probleem (neem ik aan althans.) 
Maar wat nu eigenlijk wel jammer is, is dat het vernieuwende ideeen in de weg kan staan. Zo heeft men eeuwen lang gedacht dat 
de aarde in het middelpunt van het heelal stond. Dacht je dat dit niet zo was dan werd je op de brandstapel gezet. (Zie 
bijvoorbeeld Gallileo, zijn denkbeelden zijn pas een aantal jaren geleden door de katholieke kerk erkent.) En dus haalde je het 
niet in je hooft om iets anders te denken, nu ja misschien wel te denken maar niet te zeggen dat je er anders over dacht. En dat 
kan erg vervelend zijn. Want misschien heb je wel gelijk, en kun je de wereld met je nieuwe ideeen een goede dienst bewijzen. En 
als je het niet hebt kunnen andere mensen je gaan overtuigen van je ongelijk, wat misschien wel zo gunstig is voordat je mensen 
gaat zoeken die jou zouden kunnen gaan geloven. 
Ik geloof dat het wel een beetje wariig idee is geworden. Maar wat ik dus wilde zeggen, is dat je minder vrij in je gedachten bent 
dan er wordt voorgedaan. We leven dan wel in een democratie (en dat is natuurlijk vele malen beter dan in een dictatuur) maar dat 
betekent niet per definitie dat je dan ook alles mag zeggen en dat is wel eens jammer.