Toch nog maar weer eens een ideetje van mijn kant. Het is niet spectaculair en van belang voor het verdere voortbestaan van de mensheid, maar dat is niet belangrijk. Daarmee voldoe ik vast niet aan de hernieuwde oproep van Herman (zie zijn idee van 4 maart 1996.) Hij heeft het daar over een of ander thema voor het ideenboek. Dat thema is mij niet echt duidelijk geworden geloof.

Ik hoor de laatste tijd nogal wat geluiden dat het leven niets voorstelt en absoluut niet leuk is. Daar wilde ik toch eventjes op ingaan (en eindelijk eens een keer een voornemen aangaande het schrijven van een idee ook waar te maken.)

Natuurlijk is het leven op zich niet echt leuk. Zeker als je om je heen kijkt naar wat er allemaal op de aarde gebeurt, is het een tranendal. Maar om eerlijk te zijn, doet mij persoonlijk de ellende van de mensen aan de andere kant van de evenaar niet zo veel. Ik maak het zelf niet mee en heb het ook (nog) nooit meegemaakt. Niet dat ik het natuurlijk niet erg vind. Een mens kan echter niet alle ellende in de wereld op zich nemen. Dan zou je je denk ik wel heel ellendig voelen. Ook dichter bij huis gebeuren er dingen waar je niet echt vrolijker van wordt. Je hoeft er maar even de kleine kranteberichtjes op na te slaan (je weet, wel de ongelukken met dodelijke afloop en de overvallen in staan enzo.) Of even binnen je eigen familie te kijken. Wat nog erger is natuurlijk, is het kijken naar jezelf, naar dat gene wat jou persoonlijk direct aangaat. Je eigen dagelijkse beslommeringen, zoals bijvoorbeeld afstuderen, raken je het meest. En hiervan zal dus grotendeels je geluk afhangen.

Nu willen we natuurlijk eigenlijk juist wel een beetje schik in het leven hebben. Anderen kunnen ons daar niet echt veel verder helpen. Ze kunnen natuurlijk wel eens een keertje leuk nieuws hebben, een keer iets zonder moord en doodslag. Ook hier geld echter weer dat het als het ver van je afstaat het je niet echt langdurige blijheid op zal leveren. Net zo min als je alle ellende van de wereld op je kunt nemen kun je ook niet alle vrolijke dingen in de wereld op je nemen.

Dus om je echt gelukkig te voelen zul je bij jezelf moeten beginnen. Wat maakt jouw persoonlijk nou gelukkig? Dit kan vanalles zijn. Gisteren bijvoorbeeld, toen ik naar huis fietste, heb ik genoten van het lichtspel van de zon. Op dat moment voelde ik mij best gelukkig. Iets anders waar ik mij prettig bij voel zijn de repetities van de UMA. Je bent dan onder de mensen en samen werk je ergens (in dit geval een concert op 1 februari 1997 in Utrecht) heen.

Dit zijn natuurlijk maar wat voorbeelden die voor mij persoonlijk bedoelt zijn. Een ander zal voor zichzelf moeten uitmaken met wat hij zich gelukkig voelt. Positief denken is daarbij een goed begin. Een beetje tsjakka in je leven kan toch echt geen kwaad, dacht ik zo.