Computerspelletjes

Vandaag (12 januari) moest ik zoals altijd weer eens met de trein naar Utrecht. Dat is zeer veel vaak voorkomend en ook dat de trein op de, op de borden aangegeven tijdstip niet aanwezig was, gebeurt, zeker in de wintertijd, zeer veel.

Dat de door de NS ingehuurde omroepstem rondriep dat de reizigers naar Amersfoort met de bus zouden worden vervoerd, verbaasde mij wel. Maar ach, alles went en dus wendde ik mij naar de bussen. Na daar eenmaal een plaatsje te hebben bemachtigd, vertelde de chauffeur dat het zinniger was om, als reiziger naar Amersfoort, de zojuist aangekomen internationale trein te namen naar die bestemming. Als er tenminste genoeg plaats was voor alle passagiers. Dat hij hierbij ook de staanplaatsen tussen de stoelen in de coupés op het oog had, was voor iedereen duidelijk.

Ter uwer informatie: Alle Amersfoortgangers gingen in de trein.

Eenmaal op weg zag ik wat de reden was van het trein-bus-trein geharrewar. Er was namelijk op het baanvak Apeldoorn-Amersfoort een treinstel uitgebrand. Omdat de uitgebrande trein op de rechterrails stond en de vlammen nog hun verwoestende werking lieten gelden, nam ik aan dat dit de trein was die een half uur eerder, vanuit Apeldoorn naar Amersfoort was vertrokken.

Nu was ik eigenlijk van plan geweest, ik wist natuurlijk niet dat de trein vlam zou vatten, om de nu licht verkoolde trein te nemen. Maar een moeilijk Commodore 64 spelletje genaamd 'The last Ninja' overreedde mij ertoe om nog een veld te overwinnen voordat ik weg zou gaan, waardoor ik dus genoodzaakt was om een trein later te nemen.

Het is mij onbekend of er door de uitslaande brand in de trein doden zijn gevallen. Ook weet ik niet of de trein daadwerkelijk van Apeldoorn naar Amersfoort in plaats van andersom ging, maar stel even dat er doden zijn gevallen en dat de trein een half uur voordat ik op het station op mijn trein stond te wachten uit Apeldoorn is vertrokken. Dit zou betekenen dat een C-64 spelletje misschien wel mijn leven heeft gered. Dit zou je zo kunnen zeggen. (Gesteld dat ik in de coupé ging zitten waar de brand zou uitslaan.) En het lijkt allemaal heel erg logisch. Maar toch is dat het niet helemaal.

Immers het feit dat op het 15:30 een treinstel brand vat op een plaats waar ik niet ben, wil nog niet zeggen dat als ik op de plaats aanwezig was, de brandweer ook daadwerkelijk had moeten uitrukken. Ik had immers de pyromaan die de brand had willen ontsteken, omdat hij zo hinderlijk met zijn voeten zat te tikken, wel kunnen vermoorden, waardoor niet de brandweer maar de politie zijn werk had kunnen doen.

Verder stel dat ik wel op de plaats aanwezig was geweest,misschien was dan net als de vorige keer niet mijn trein maar de trein die een half uur eerder uitreed in vlammen opgegaan zodat ik mijn leven in bovenstaande situatie niet dank aan een spelletje maar gewoon aan het toeval.

Zo kan je eigenlijk maar heel weinig dingen zeggen over datgene wat er in de werkelijkheid gebeurt. Een mens, ik dus, weet niet eens in principe zeker of alles op dezelfde manier zou gebeuren, als zich op dit moment precies alles voordoet zoals het zich voorgedaan heeft 2 minuten geleden.

Tja, hoewel de mens pretendeert veel te weten en daardoor over vele zaken macht heeft, is hij gevangene van de tijd, het leven.