Herman; 17 december

Wezentjes

Als wij vroeger, toen ik nog een klein jochie was, in de auto naar Nieuwe-Pekela gingen, om opa en oma te bezoeken, zat ik soms wel eens naar buiten te kijken en aanschouwde het schitterend gevarieerde landschap. Landschapje, boederijtje, koetjes, hier en daar een paardje, schaapjes en nog een keer: Landschapje, boederijtje, koetjes, hier en daar een paardje , schaapjes etc. Daar zittend in de auto dacht ik het volgende. Stel nu eens dat er een groep wezens is die er voor moet zorgen dat ik datgene zien wat ik zie en met dat datgene bedoelde ik dan, als je bijvoorbeeld in de auto zit: Landschapje, boederijtje, koetjes, hier en daar een paardje, schaapjes en nog een keer: Etc.

Deze groep wezens moet er voor zorgen dat als ik ergens naar toe ga, dat zij dan datgene wat daar behoort te staan, volgens het journaal, kranten enzovoort, daar ook plaatsen. Omdat zij van te voren weten waar ik naar toe ga, weten ze precies waar ze wat moeten plaatsen. Maar omdat er te weinig bouwstoffen zijn kunnen zij niet alles wat zij hebben opgebouwd, de decors, laten staan, maar verplaatsen de wezens, vergelijk ze maar met de ijverige werkers in de tv serie de freggels (met dit verschil dat de freggels ze wel en ik ze niet kan zien), dit over de gehele wereld. (Dit verplaatsen gebeurt op die momenten dat je niet op een bepaalde plaats aanwezig bent.) Er zijn vanwege dit decorgebrek dus plekken op de wereld die, omdat ik daar in de aanstaande toekomst niet naar toe ga, totaal leeg zijn. Daar is niets, daar is geen decor (voor mijn leven) opgebouwd. Zo bestaat China, het land waar ik waarschijnlijk niet snel naar toe zal gaan, alleen van de televisie beelden.

Bovenstaande is wel een hele leuke theorie maar absoluut niet na te trekken. De theorie is niet te falsificeren of te rechtvaardigen. Maar toch geeft het wel een leuke verklaring voor bepaalde deja-vu gevoelens. Immers hoe vaak heb je niet dat je ergens komt en je denkt: 'Ik weet toch zeker dat ik hier een keer eerder ben geweest.' Nu dit komt namelijk gewoon omdat de wezentjes een bepaald gedeelte van het decor een keer eerder hebben gebruikt en daarom komen bepaalde aspecten van de situatie je bekend voor.

Deze visie zegt je ook dat de werkelijkheid anders is als je niet kijkt. Immers dan veranderen de wezens de werkelijkheid en brengen alles weer in orde voor een volgende (andere) waarneming.

Al met al is hetgeen hier boven staat wel een leuke theorie maar ik vraag me wel af of deze verklaring van de werkelijkheid niet een beetje omzichtig is. Maar ach de theorie is door mij vervaardigd toen ik nog een klein jongetje was, dus ik vind dat het wel moet kunnen!